czernić — ndk VIa, czernićnię, czernićnisz, czerń a. czernićnij, czernićnił, czernićniony «malować na czarno, czynić czarnym» Czernić brwi, rzęsy. czernić się 1. «wyglądać czarno lub prawie czarno, odznaczać się, uderzać czarnym lub prawie czarnym kolorem … Słownik języka polskiego
czernienie — n I rzecz. od czernić a. czernieć. czernienie się rzecz. od czernić się … Słownik języka polskiego
czernieć — ndk III, czerniećeje, czerniećniał 1. «stawać się czarnym lub prawie czarnym, przybierać barwę czarną; ciemnieć; o metalach: pokrywać się śniedzią» Srebro czernieje od siarki. Owoce czernieją od mrozu. 2. «wyglądać czarno lub prawie czarno,… … Słownik języka polskiego
czernieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, czerniećeję, czerniećeje, czerniećniał, czerniećnieli {{/stl 8}}– sczernieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się czarnym, nabierać czarnego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wąs — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. wąsie; lm M. y 1. często w lm «zarost nad górną wargą u mężczyzn» Bujny, suty wąs. Długie, sumiaste wąsy. Zapuścić, zgolić, czernić wąsy. Czesać, przycinać, pielęgnować wąsy. Najeżyć, nastroszyć wąsy. Szarpać, skubać… … Słownik języka polskiego
rzęsa — ż IV, CMs. rzęsie 1. lm D. rzęs częściej w lm «sztywne, krótkie włoski na brzegu powieki, ochraniające gałkę oczną przed dostaniem się do niej ciał obcych» Długie, gęste, aksamitne, ciemne, jasne, rzadkie rzęsy. Czernić, przyczerniać rzęsy.… … Słownik języka polskiego
zasie — a. zasię 1. daw. «zaś, natomiast» Wiedz zasie o tym, że to rzecz nierycerska czernić uczciwą kobietę. (Kaczkowski) 2. daw. «nie wolno, nie wtrącaj się, wara! precz!» Do cudzego garnka zaglądać zasię … Słownik języka polskiego